Mediacoach - Jij Google en Klik & Tik

Sinds een paar weken heb ik een opdracht als MediaCoach bij Theek5. Aan leerlingen van diverse basisscholen geef ik o.m. lessen Jij en Google, de 3Dpen, Book-o-Matic en aan volwassenen geef ik Klik en Tik. Als ik als mediacoach bezig ben, voel ik me nuttig. En niet minder belangrijk: het is leuk vol humor en deelnemers willen echt leren te bewegen in de digitale wereld. 

JIJ EN GOOGLE
Ik gaf een les informatievaardigheden op een basisschool in Oosterhout. Waarom gebruik je zoekcommando's? Hoe doe je dat?  Waar let je op om te beoordelen of iets een betrouwbare website is of niet? en is jouw wachtwoord wel veilig genoeg? 

https://howsecureismypassword.net/

Deze wachtwoordcheck, zorgt al jaren voor een moment van grote betrokkenheid bij de kinderen. 

"Juffrouw, juffrouw, kijk eens dit wachtwoord is FOREVER goed!" Een wachtwoord van zo'n 40 tekens. De hele klas in rep en roer, want dat wilden ze allemaal wel. "Kun je het ook onthouden?" 
Bijzonder: deze flexles was onderdeel van n naschools keuzeprogramma. De 27 kinderen hebben zèlf gekozen om n aantal weken lang na school van 15.00-16.00u met informatievaardigheden bezig te zijn! Nieuwsgierig, leergierig, gemotiveerd. Het ìs ook gewoon leuk om met media bezig te zijn :-) Ik voel me nu al gemotiveerd om die honger nog meer te voeden in de les van volgende week: nepnieuws.

KLIK & TIK _ HET INTERNET OP  
Dat internet op gaan niet voor iedereen even makkelijk is, blijkt uit de interesse in de Klik & Tik-lessen. Deze staan op Oefenen.nl, een website die zegt dé plek te zijn waar (jong)volwassenen kunnen oefenen om hun basiskennis en vaardigheden te verbeteren. Ik moet zeggen, het is nog best moeilijk voor de meeste deelnemers. Ik heb respect voor hen.  

In de lessen 'Het internet op' leren deelnemers woorden als 'adresbalk, webadres, pop-up, browserknoppen, taakbalk'. Lastige woorden om te begrijpen en te onthouden. en is dat wel nodig? Zou het simpeler kunnen. Ik dacht tijdens de les aan mijn reizen naar China en Japan. Voelde me daar echt een soort analfabeet: Chinees of Japans sprak ik niet en alles was in  karakters geschreven. Door het pictoboekje, Point it, kreeg/ kwam ik toch wat/ waar ik wilde. Misschien is dat een idee voor die woorden, een pictovel met de woorden. Tenslotte hoeft niet alles digitaal.